Προϊοντικός κατάλογος του παρασκευαστηρίου PressCafé για το έτος 2010 [έκδοση 2η].

Προϊοντικός κατάλογος του παρασκευαστηρίου PressCafé για το έτος 2009 _ 2010.

>16σέλιδοι κατάλογοι με βιβλιοδεσία καρφίτσα αριστερά και εκτύπωση τετραχρωμία σε χαρτί γραφής 130 γραμμαρίων.

Μια έκδοση [1978] της Pentagram με παρουσίαση μίας ευρείας γκάμας εργασιών της, με παραδείγματα οπτικής ταυτότητας, περιβαλλοντικού και προϊοντικού σχεδιασμού καθώς και πληθώρα πληροφοριών. Ένα βιβλίο, ύμνος στο design.

Οι Δέκα Εικόνες για την Ιθάκη είναι διαγωνισμός αφίσας. Ξεκίνησε το 2002 από το Φήμιο_Δημοτικές Πολιτιστικές Εκδηλώσεις Ιθάκης ως μια προσπάθεια ενίσχυσης του πολιτιστικού ενδιαφέροντος στο νησί, αλλά και στην Ελλάδα γενικότερα, μέσα από τις εφαρμοσμένες τέχνες. Στην πορεία, εξελίχθηκε και εμπλουτίστηκε με παράλληλες εκδηλώσεις και εκθέσεις, έτσι ώστε σήμερα να αποτελεί μια ολόκληρη ενότητα ενδιαφέροντος για τους επαγγελματίες, τους σπουδαστές αλλά και τους ερασιτέχνες λάτρεις του design. Στόχος των εκδηλώσεων είναι να αναδείξουν την Ιθάκη ως σημείο συνάντησης δημιουργικών ανθρώπων από όλο τον πλανήτη και παράλληλα να βοηθήσουν στην παραγωγή ιδεών που προωθούν την τέχνη της οπτικής επικοινωνίας.

Οι αφίσες που ανέβασα είναι οι συμμετοχές μου στον διαγωνισμό όλα αυτά τα χρόνια και αναρτώνται με χρονολογική σειρά:

έτος 2006_θέμα “Το μέλλον”

έτος 2007_θέμα “Παιχνίδι”

έτος 2008_θέμα “Όνειρο”

έτος 2008_θέμα “Όνειρο”

έτος 2009_θέμα “Εγώ”

έτος 2010_θέμα “Ταμπέλες”

Στις μέρες μας τα μεταλλικά τυπογραφικά στοιχεία, οι κάσες και τα συνθετήρια έχουν αντικατασταθεί από τις γραμματοσειρές των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Μικρού μεγέθους αρχεία που χρησιμοποιούνται στα κατάλληλα λογισμικά [software] και σε συνδυασμό με γραφικά και φωτογραφίες παράγεται το τελικό αποτέλεσμα με αναλογικό ή ψηφιακό τρόπο [εκτύπωση ή internet] για να οπτικοποιηθεί το μήνυμα. Εταιρείες, στην Ελλάδα και ανά τον κόσμο, έχουν κάνει εκπληκτική δουλειά σε επίπεδο σχεδιασμού και πρωτοτυπίας για να μπορεί σήμερα ο εκάστοτε σχεδιαστής να χρησιμοποιεί πληθώρα τέτοιων γραμματοσειρών. Παρακάτω, παραθέτω κάποιους συνδέσμους [links] ελληνικών και ξένων εταιρειών για τους λάτρεις της τυπογραφίας ή γι’ αυτούς που θέλουν να εμπλουτίσουν τη συλλογή τους.

Cannibal Fonts
Parachute Fonts
Typotheque
Emigre
Font Bureau
FontShop

Αφίσα [poster] για το café_bar λόφος. Ο “σουρλάς” είναι το στόμα στην τοπική διάλεκτο. Η ιδέα προέκυψε όταν ένα βράδυ ο ιδιοκτήτης, μέσα από το μπαρ έκανε αυτή την ερώτηση σε μια φίλη_πελάτη. Γελάσαμε με την ψυχή μας αλλά την επόμενη μέρα, με “καθαρότερο” μυαλό, σκέφτηκα ότι αυτό ήταν το ιδανικό σλόγκαν για το μαγαζί.

Ο λόφος είναι ένα café_bar στην Ιτέα Καρδίτσας, το χωριό μου. Ο ιδιοκτήτης είναι παιδικός μου φίλος, οπότε οι δουλείες αυτές έχουν και συναισθηματική αξία για εμένα. Αξίζει να σημειωθεί ότι το όνομα λόφος δόθηκε στο μαγαζί γιατί βρίσκεται στο ψηλότερο σημείο της Ιτέας, δίπλα στο υδραγωγείο. Αυτό που στα χωριά λέμε “μαγούλα”.

Η οθόνη είναι ένα εργαλείο που μπορεί να προκαλέσει μεγάλο πονοκέφαλο σε έναν σχεδιαστή. Η σωστή απεικόνιση των χρωμάτων είναι το ήμισυ του παντός. Έχουν χαθεί δουλειές, ακόμα και πελάτες, σε περιπτώσεις που οι τελευταίοι άλλα χρώματα έβλεπαν σε οθόνες και δοκίμια inkjet εκτυπωτών και άλλα όταν έπαιρναν το τελικό τυπωμένο προϊόν από το λιθογράφο. Υπάρχει βέβαια η περίπτωση να ευθύνεται ο λιθογράφος αλλά καταλήγουμε σε αυτό το συμπέρασμα μόνο αφού είμαστε σίγουροι ότι μέχρι το στάδιο της εκτύπωσης έχουμε ακολουθήσει πιστά όλα τα βήματα που απαιτούνται για να δώσουμε ένα σωστό αρχείο και σε αυτό μας βοηθάει ο εξοπλισμός μας. Μια καλή οθόνη με panel τύπου S-IPS, ένα σύστημα βαθμονόμησης και διακρίβωσης [calibration], χρωματικά προφίλ [icc profiles] τα οποία θα φτιάξουμε εμείς, ένας καλός εκτυπωτής με ειδικό λογισμικό εκτύπωσης δοκιμίων και φυσικά γνώση χρωματικής διαχείρισης, είναι τα βασικά μας εργαλεία για να το πετύχουμε. Αν ο λιθογράφος ακολουθήσει κι αυτός με τη σειρά του τα βήματα για μια σωστή εκτύπωση τότε το αποτέλεσμα δεν θα δικαιολογεί χρωματικές ανακρίβειες. Στα πρώτα μου επαγγελματικά βήματα, υπήρξαν φορές που σχεδίασα δουλειές οι οποίες έφτασαν στο στάδιο της εκτύπωσης κι εκεί κατάλαβα πως τα χρώματα που έβλεπα καθ’ όλη τη διαδικασία σχεδιασμού ήταν αισθητά διαφορετικά με αυτά που τύπωνε το πιεστήριο [offset]. Έτσι, άλλαξα την οθόνη μου [TN panel] με μια οθόνη Philips Brilliance 200P με S-IPS panel, πρόσθεσα στον εξοπλισμό μου ένα σύστημα βαθμονόμησης HueyPRO της PANTONE [x-rite powered] και τυπώνω δοκίμια, μέσω ενός ειδικού λογισμικού [Best ColorProof_software RIP] που προσομοιώνει την λιθογραφική εκτύπωση, σε έναν hp designjet. Ασχολήθηκα με τη χρωματική διαχείρηση εκτεταμένα κι έτσι τα τελευταία χρόνια έχω αποφύγει πονοκέφαλους σαν αυτούς που αναφέρω στην αρχή του post. Ο προαναφερόμενος εξοπλισμός αποτελεί αναφορά και όχι διαφήμιση ή προσωπική προβολή.

Κάποιοι δεν τις γνωρίζουν καν. Κάποιοι άλλοι, κυρίως φωτογράφοι, τις ονειρεύονται. Είχα την τύχη να πιάσω μία στα χέρια μου και να τραβήξω μερικές ερασιτεχνικές λήψεις. Στα χέρια όμως ενός επαγγελματία αυτά τα αριστουργήματα παράγουν αριστουργήματα. Στον ιστότοπο της  hasselblad θα δείτε την φωτογραφία όπως δεν την έχετε δεί ποτέ ξανά.

Λένε πως το να σχεδιάσει την οπτική του ταυτότητα ο σχεδιαστής είναι πολύ πιο δύσκολο απ’ το να το κάνει γι’ άλλους. Συμφωνώ απόλυτα. Αν καθίσω να αναλύσω τους λόγους θα χρειαστούν αρκετές γραμμές σε αυτό το post. Ίσως το κάνω κάποια άλλη στιγμή. Έχω καταλήξει στις παραπάνω μορφές σήματος _ λογότυπου και κυρίως στην πρώτη. Η δεύτερη χρησιμοποιείται και στο συγκεκριμένο blog σαν εικόνα του προφίλ μου. Πάντως όποια κι αν είναι η ταυτότητά σου, το σημαντικό είναι ν’ αγαπάς αυτό που κάνεις κι ακόμα σημαντικότερο, να βρεί ανταπόκριση…

Δύο αγαπημένα μου λογότυπα σε θετική και αρνητική μορφή. Το PressCafé είναι ένα παρασκευαστήριο ποιοτικού φαγητού στο Παγκράτι. Το Dipla είναι ένα εστιατόριο που ανήκει στoν ιδιοκτήτη του PressCafé και βρίσκεται λίγα μέτρα παραδίπλα, εξου και το όνομά του. Το εστιατόριο είναι στην ουσία ο χώρος που έλειπε από το παρασκευαστήριο. Δεν χρησιμοποιώ τη λέξη “ποιοτικό” επειδή μου αναθέτουν δουλειές. Στο συγκεκριμένο παρασκευαστήριο έχω φάει και πιστέψτε με, όσα πιάτα δοκίμασα κατά καιρούς, ήταν νοστιμότατα. Υλικά, ποσότητα και γεύση σε άψογη αρμονία. Σχεδιαστικά τώρα, για το παρασκευαστήριο χρησιμοποίησα το ίδιο σήμα με το εστιατόριο κι αυτό γιατί οι δύο χώροι είναι χωριστοί αλλά αλληλοσυμπληρώνονται. Έτσι, θέλαμε να υπάρχει αυτή η σύνδεση μεταξύ των και να διαφοροποιούνται μόνο στο όνομα. Για τον λογότυπο χρησιμοποιήθηκε απλή , μοντέρνα γραμματοσειρά χωρίς ακρεμόνες [sans] σε υψηλό βάρος [bold]. Αυτό την καθιστά ευανάγνωστη και μειώνει την αντίθεση της με το σήμα. Το χρώμα δεν θα μπορούσε, κατά τη γνώμη μου, να είναι άλλο παρά μαύρο. Σίγουρο, δυνατό, μοντέρνο και συνάμα κλασικό, το μαύρο [και το κόκκινο] είναι το χρώμα που αναδεικνύει με τον καλύτερο τρόπο το μύνημα. Σε έπομενα posts θ´ ακολουθήσουν κι άλλες δουλειές του PressCafé.