Η οθόνη είναι ένα εργαλείο που μπορεί να προκαλέσει μεγάλο πονοκέφαλο σε έναν σχεδιαστή. Η σωστή απεικόνιση των χρωμάτων είναι το ήμισυ του παντός. Έχουν χαθεί δουλειές, ακόμα και πελάτες, σε περιπτώσεις που οι τελευταίοι άλλα χρώματα έβλεπαν σε οθόνες και δοκίμια inkjet εκτυπωτών και άλλα όταν έπαιρναν το τελικό τυπωμένο προϊόν από το λιθογράφο. Υπάρχει βέβαια η περίπτωση να ευθύνεται ο λιθογράφος αλλά καταλήγουμε σε αυτό το συμπέρασμα μόνο αφού είμαστε σίγουροι ότι μέχρι το στάδιο της εκτύπωσης έχουμε ακολουθήσει πιστά όλα τα βήματα που απαιτούνται για να δώσουμε ένα σωστό αρχείο και σε αυτό μας βοηθάει ο εξοπλισμός μας. Μια καλή οθόνη με panel τύπου S-IPS, ένα σύστημα βαθμονόμησης και διακρίβωσης [calibration], χρωματικά προφίλ [icc profiles] τα οποία θα φτιάξουμε εμείς, ένας καλός εκτυπωτής με ειδικό λογισμικό εκτύπωσης δοκιμίων και φυσικά γνώση χρωματικής διαχείρισης, είναι τα βασικά μας εργαλεία για να το πετύχουμε. Αν ο λιθογράφος ακολουθήσει κι αυτός με τη σειρά του τα βήματα για μια σωστή εκτύπωση τότε το αποτέλεσμα δεν θα δικαιολογεί χρωματικές ανακρίβειες. Στα πρώτα μου επαγγελματικά βήματα, υπήρξαν φορές που σχεδίασα δουλειές οι οποίες έφτασαν στο στάδιο της εκτύπωσης κι εκεί κατάλαβα πως τα χρώματα που έβλεπα καθ’ όλη τη διαδικασία σχεδιασμού ήταν αισθητά διαφορετικά με αυτά που τύπωνε το πιεστήριο [offset]. Έτσι, άλλαξα την οθόνη μου [TN panel] με μια οθόνη Philips Brilliance 200P με S-IPS panel, πρόσθεσα στον εξοπλισμό μου ένα σύστημα βαθμονόμησης HueyPRO της PANTONE [x-rite powered] και τυπώνω δοκίμια, μέσω ενός ειδικού λογισμικού [Best ColorProof_software RIP] που προσομοιώνει την λιθογραφική εκτύπωση, σε έναν hp designjet. Ασχολήθηκα με τη χρωματική διαχείρηση εκτεταμένα κι έτσι τα τελευταία χρόνια έχω αποφύγει πονοκέφαλους σαν αυτούς που αναφέρω στην αρχή του post. Ο προαναφερόμενος εξοπλισμός αποτελεί αναφορά και όχι διαφήμιση ή προσωπική προβολή.